Mladen Vasiljević, predsednik MZ Sirča kaže da je protest bio preventivan, jer su dobili informaciju da će doći prodavac kuće, porodica koja kupuje i organizacija koja je dala novac da se romskoj porodici kupi kuća.

– Sirča preživljava jako teške trenutke. Ni zemljotres, ni poplave nisu Sirču toliko degradile kao ovo naseljavanje kosovskih Roma. Mi nismo rasisti, ali jednostavno sa njima ne možemo zajedno živeti, jer nam se narušava mir. Meštani Sirče su za vreme Turaka bežali u brda, u Trgovište, a izgleda da ćemo sada morati opet isto da uradimo. Mi sa njima ne možemo da se mešamo – kaže Vasiljević, dodajući da u selu ima još dvadesetak praznih kuća, koje su Romi nameračili da kupe, i da za sada imaju mirne proteste, ali ako se ne odustane od prodaje, biće radikalizacije protesta.

Vasiljević tvrdi da su u Sirči “već kupljene dve kuće od nekih tajnovitih organizacija”. “U kupoprodajnom ugovoru se pojavljuje Rom sa Kosova i Srpkinja koja je prodavac. Imamo još potencijalnih dvadesetak kuća, čiji vlasnici ne žive u njima”, kazao je Vasiljević.

On tvrdi da su meštani “zbunjeni i uplašeni” i da su “Romi počeli masovno da kupuju kuće”.

U izjavi predsednika mesne zajednice (koji koristi svoju institucionalnu poziciju da govori u ime svih stanovnika sela) može se naći niz primera retoričkih strategija – kontrast, hiperbola, istorijske analogije, pozivanje na saosećanje i manipulisanje ulogama žrtve i tlačitelja – kojima se svaki rasistički diskurs gradi. Susrećemo se i sa jednom od čestih, gotovo neizostavnih, strategija očuvanja obraza, koja je i u naslovu ovog teksta (Nismo rasisti, ali…). Reč je o semantičkom potezu prividnog poricanja kojim govornik koji izgovara rasistički iskaz pokušava sebe u isto vreme da distancira od onog što izgovara i zadrži u dobrom svetlu. Ono što ovakav diskurs čini u praksi jeste da, oslanjajući se na sistemsku diskriminaciju Roma u Srbiji i svakodnevni, banalni rasizam (Vasiljević ni u jednom trenutku ne kaže šta će se to dogoditi kada Romi dođu u njihov komšiluk, već samo “mešanje” je nedopustivo), legitimiše svoje nosioce i njihov rasistički čin.

U tekstu se navodi i kako je pomoćnik gradonačelnika Kraljeva, Vukman Rakočević, za Blic  izjavio kako je “čuo… da u svemu ovome posreduje Visoki komesarijat UN za izbeglice (UNHCR) i da je u pitanju Sporazum o readmisiji”. Imajući u vidu najavljene izmene zakona o azilu u Nemačkoj i antiromski diskurs o lažnim azilantima koji legitimiše zatvaranje zemalja EU, dodeljivanje uloge surovih stražara kandidatima iz jugoistočne Evrope, dok se građani okreću jedni protiv drugih (usput, slične strategije se upošljavaju da prate usvajanje novog Zakona o radu, jedan od primera je i ovaj), u bliskoj budućnosti može se očekivati još ovakvih protesta u Srbiji. Utoliko više što su u skladu sa zvaničnom politikom i praksom, ovdašnjom i onom u EU.

Zahtevamo: Stop rasističkim specijalnim zakonima, koji isključuju ljude! Protiv izolacije izbeglica u logorima! Svi ostaju – sa sigurnim pravom na ostanak.

Maltene svuda Romi se suočavaju sa rastom diskriminacije. Ona počinje sa isključivanjem iz obrazovanja i rada uz rasističke napade. Iz Nemačke se mesečno izvršavaju deportacije na Kosovo, u Srbiju i Makedoniju. U Francuskoj se deportuju čak i građani Evropske unije, samo zato što su Romi. U Mađarskoj ekstremno desna stranka Jobbik sakuplja glasove sa kampanjom koja huška protiv Roma, Jevreja i drugih manjina. Romi žive u strahu od ubistva. Nasilni protesti i napadi na Rome se dešavaju i u Bugarskoj i u Češkoj. Policija ne reaguje, ili deluje sama rasistički, o velikom broju napada se ne izveštava i dželati se ne osuđuju. Čak ni 8. aprila ne daju mira da se proslavi Međunarodni dan: najavljena je kolektivna deportacija 8. aprila iz Hanovera u Skopje i ovo deluje više nego cinično. Želimo da uz protest u Berlinu osudimo ove mere severnonemačkih zemalja (među ostalima Hamburg i Schleswig-Holstein) – i to glasno!

Velikom broju porodica preti deportacija iz Nemačke u budućnost koja je nesigurna. Ove porodice često žive u Nemačkoj preko 20 godina i njihova deca su se tamo rodila. Deportacija je posebno teška za decu, koja su prisiljena da napuštaju dom da bi se preselila i stranu zemlju, u kojoj ne razumeju zvanični jezik.

Dešavanja u vezi 8. aprila se održavaju ove godine uoči rasta rasizma protiv Roma. U više od 50 zemalja će se održati razne manifestacije. Pozivamo vas da postanete deo pokreta – širite vest vašim prijateljima i porodici, da bi i oni učestvovali. Dođite u Berlin 8. aprila, idemo zajedno do kancelarke u Bundeskanzleramt i dalje do Bundesrata. Vreme je da ustanemo i da pokažemo svetu da se ne plašimo i da nismo više spremni da tiho patimo. Mi smo građani Evrope sa istim pravima, iako smo manjina u svakoj zemlji, nismo preslabi ili preskromni da bismo rekli: Ushten Romalen – Roma Wake Up!

Zahtevamo preuzimanje odgovornosti za skoriju istoriju, za učešće Nemačke u ratovima: Više od 20 hiljada uništenih kuća tokom NATO-bombardovanja na Kosovu i sistematsko proganjanje 120.000 do 150.000 Roma sa Kosova. Nas je više od 12 miliona u Evropi, mi uočavamo istu situaciju, mi ćemo biti zajedno i čućemo se glasno! 8. aprila: Svi Romi Sveta ustanite protiv zla koja su počinjena protiv Roma i sećajte se žrtava rasističkih genocida – strahote prošlosti ne smemo da zaboravimo.

8. april je Međunarodni dan Roma. Toga dana, 1971. godine su se prvi put susreli predstavnici Roma iz 25 zemalja i osnovali su Romsku Uniju (Romani Union). Istog tog dana su odlučili da će da se izmene svi uvredljivi nazivi njihovog naroda sa rečju Rom (čovek). Odlučili su se tada za zajedniču zastavu, koja je plava i zelena, sa crvenom točkom u sredini.

Pozivaju vas organizacije: Bundes Roma Verband, Romano Bündnis Berlin, IniRromnja, Rroma Informations Zentrum, Rroma Aether Club Theater, RomaTrial, Roma Center Göttingen, alle bleiben!, Wakti Romano, Roma Thüringen, Roma Initiative Hamburg, Romano Drom Magdeburg

Preneto i prevedeno sa:
http://www.alle-bleiben.info/

Sa krajnjom zabrinutošću obaveštavamo javnost o rasno motivisanim nemirima koji traju od nedelje 3. novembra u Zemun polju i koji stanovnike/ce ovog naselja romske nacionalnosti drže u strahu i strepnji.

Tada je, naime, grupa od oko 200 pripadnika/ca većinskog stanovništva izašla na ulice uz povike „Nećemo Cigane, nećemo šugu!”, “Cigani šugavi, izađite napolje!”, “Koljite Cigane!” “Ubij, zakolji, da Cigan ne postoji!”, “Pobićemo vas!”, “Bežite iz Zemun polja!”, “Iselićemo Cigane!”, itd. Iste noći, grupa mladića je nasrtala na Rome i Romkinje, vređajući ih na nacionalnoj osnovi i preteći nasiljem. Od tada, većina Roma/kinja iz ovog naselja izbegava da izlazi iz svojih stanova plašeći se za svoj život i svoju bezbednost, a mnogi su bili prinuđeni da napuste svoje domove i sklone se kod prijatelja i rođaka.

Eskalacija ovog rasističkog divljanja u direktnoj je vezi sa senzacionalističkim novinskim člankom objavljen u Večernjim novostima 30. oktobra pod nazivom „Zemun polje: Šuga među osnovcima!“. U ovom tekstu se bez bilo kakvog ograđivanja prenosi izjava jednog od roditelja dece koji pohađaju OŠ „Ilija Birčanin“, a koji za pojavu šuge okrivljuje Rome koje su se tu doselili. Naglašavamo da je ovo već drugi primer neodgovornog novinarskog izveštavanja u protekle dve nedelje koji je u direktnoj vezi sa neposrednim rasističkim nasiljem. Podsećamo, nakon što je vest iz Grčke o plavookoj romskoj devojčici nekritički preuzeta u domaćim medijima, grupa skinheada je pokušala da oduzme dete svetlije puti od njenih roditelja pripadnika romske nacionalne manjine. Napominjemo da se ni u jednom slučaju nisu oglasila profesionalna novinarska udruženja, političke partije ili šira javnost.

S obzirom na višednevne incidente i svakodnevne pozive na linč jedne etničke grupe posebno zabrinjavanja postupanje nadležnih organa, pre svega policije, koja je bila prisutna tokom protesta na kome su se čuli pozivi na rasnu i nacionalnu mržnju i netrpeljivost, a koja po našim saznanjima nije preduzela ništa da ih spreči. Istovremeno, po rečima stanovnika/ca naselja, predstavnica gradskih vlasti koja ih je posetila na njihov poziv ih je posavetovala da se zatvore u svoje kuće i „obrate pažnju na higijenu“. Smatramo da su predrasude duboko ukorenjene među onima koji bi prvi trebalo da reaguju protiv svih oblika rasizma i zaštite žrtve rasističkog nasilja. Zato pozivamo nadležne institucije da blagovremeno reaguju na najavljeni antiromski protest i spreče svako okupljanje koje može dovesti do daljeg progona romskog stanovništva u Zemun polju.

Predlog Evropske Komisije o uvođenju sistema “pametnih granica” koje omogućava da se svakome ko ulazi u EU uzmu otisci prstiju izazvao je mnoge polemike i kritike. Kritičati ovog predloga ukazuju na to da je uvođenje ovog sistema veoma skupo te sasvim neopravdano u vreme ekonomske i socijalne krize, ali takođe upozoravaju da ono predstavlja ozbiljno kršenje ljudskih prava.

Uznemiruje tvrdnja Francuske lige za ljudska prava i drugih organizacija koje se bave pravima imigranata da francuska vlada već poseduje banku podataka pod nazivom “Oskar” koja sadrži podatke o Romima koji su proterani iz ove zemlje. Takođe, švedski mediji pišu da policija ove zemlje raspolaže podacima o Romima koji žive u Švedskoj iako je prikupljanje podataka na osnovu etičke pripadnosti zabranjeno.

ceo članak

Povodom ovog dana, prenosimo Saopštenje za javnost Yurom Centra, kao i članak o tome kako je u Srbiji obeležen ovaj dan objavljen u E-novinama.

Saopštenje za javnost, Yurom Centar Niš

http://www.yuromcentar.org.rs/sr/vesti/122-8-april-2013,-saop%C5%A1tenje-za-javnost.html

E-novine, 08.04.2013.

http://www.e-novine.com/drustvo/82065-Protest-protiv-rasizma-deportacije.html

Od aprila 2009. do aprila 2012. godine samo na teritoriji Beograda registrovano je prinudno iseljavanje 2.639 ljudi. U najvećem broju slučajeva reč je o Romima, građanima Srbije drugog reda, obespravljenim ljudima čija je je sudbina zapečaćena odsustvom solidarnosti, izneveravanjem osnovnih principa humanosti te nepoštovanjem ustavnih i međunarodnih klauzula o ljudskim pravima

Danilo Ćurčić, pravni analitičar nevladine organizacije Praxis, govori o zastrašujućim uslovima u kojima žive romske porodice u Srbiji, nerazumevanju države i lokalnih samouprava u postupcima raseljavanja i zbrinjavanja stanovnika takozvanih neformalnih naselja, kao i o mukotrpnim pokušajima civilnih organizacija za uspostavljanje pravnog okvira za proces integracije ljudi koji su za sistem – ali i čitavo društvo – i dalje nevidljivi:

http://www.e-novine.com/intervju/intervju-drustvo/72022-Sistemski-progon-Roma.html

Kancelarija za zaštitu ravnopravnosti podnela je tužbu protiv multinacionalne kompanije McDonald’s u Srbiji zbog diskriminacije Roma.
Priča o malim Romima iz Novog Sada koji su hteli da jedu u McDonald’su ali im nije dozvoljeno da udju u restoran istog dana dospela je u medije, ta kompanija najavila je brzu istragu i kažnjavanje odgovornih, dok je lično ministar policije Ivica Dačić naredio da se ispita slučaj. Iako je prošlo više od tri nedelje od tog dogadjaja rezultata još nema.
Prve konkretne korake preduzela je Nevena Petrušić, poverenica za zaštitu ravnopravnosti, koja je izjavila za RSE da je odlučila da predmet preda sudu jer je reč o strateški važnom slučaju. >>dalje

]]> http://www.starosajmiste.info/blog/public-statement-concerning-forced-eviction-of-1000-people-from-belvil-settlement/ Wed, 25 Apr 2012 19:01:41 +0000 http://www.starosajmiste.info/blog/?p=329 Continue reading →]]> AMNESTY INTERNATIONAL

PUBLIC STATEMENT

25 April 2012

http://www.amnesty.eu/en/press-releases/council-of-europe-0563/

Serbia must halt forced eviction of 1000 people from Belvil settlement

More than a thousand people, over 250 Roma families, who reside in Belvil settlement in Belgrade are at risk to be forcibly evicted on Thursday morning.

If the eviction proceeds tomorrow, the Belgrade City authorities will be blatantly flouting international standards that Serbia is party to, Amnesty International said.

The city authorities have failed to provide information, adequate notice, legal remedies and consult people on the plans for evictions. People interviewed by Amnesty International said that they had not even been told why they are being evicted.

The Roma families, some of whom are registered as residents of Belgrade and others who are Internally Displaced Persons from Kosovo were told yesterday they will be resettled in metal containers in four segregated settlements. Three of these resettlement sites are far away from the city and their sources of work.

People who are not registered as residents of Belgrade are being returned to their original municipalities, with dubious promises that they will be provided support.

Most of the NGOs and the European Commission thought 40 families were going to be evicted – until yesterday when they were suddenly told that over 250 families would be evicted.

People were handed slips of paper telling them which container settlement they would be moved to. This makes a mockery of the international requirements of adequate notice and consultation and the city must cancel the eviction planned for tomorrow and put in a place a consultation process which adheres to human right standards.

The European Commission has committed to providing 3.5 million Euros for permanent housing solutions for the Belvil residents.

The European Commission must immediately call on the Belgrade city authorities to cancel the eviction planned for tomorrow and start a proper process of consultation with the residents of Belvil.

The European Commission must be unequivocal that any financial support is contingent on the city complying with international safeguards. There must be no mixed messages suggesting that the European Commission condones the Belgrade city authorities’ blatantly flawed process for carrying out this eviction.

Families in the community are fearful about what will happen to them, particularly to people with health issues and their children, if the flawed eviction plans go ahead.

“They are going to demolish the house on Thursday. I don’t know where I will go. I will sleep in the park, in the street during the summer – I don’t know what I will do in winter,” said a 50 year old man from Southern Serbia. He and his wife have lived in Belvil for the past six years.

End/

Incident u Resniku dogodio se na međunarodni dan Roma, kada su predstavnici ove manjine bili primljeni u Skupštinu Srbije i kada se intonirala njihova internacionalna himna. Izgovarali su stravične podatke o svom položaju u Srbiji, predstavnici države, u drugom planu, delovali su kao da se dosađuju. Nevena Petrušić, poverenica za zaštitu ravnopravnosti, v.d. Predsednika Republike Slavica Đukić-Dejanović, ministar policije Ivica Dačić i drugi funkcioneri, sažaljevali su slučaj i govorili kako je situacija teška. Kao da su u pitanju neki nemoćni ljudi koji ništa tu drugo ne mogu da urade nego da konstatuju da je ’situacija Roma u Srbiji teška’.

>> Pročitaj ceo članak na http://pescanik.net/2012/04/konacno-resenje-2/

Beograd, 09. april, 2012 – Organizacije za ljudska prava najoštrije osuđuju rasističke proteste u Resniku koji su izbili 7. aprila 2012. usled najavljenog preseljenja Roma/kinja iz neformalnog naselja Belvil. Istovremeno, koristimo priliku da ukažemo na ozbiljnost ovog problema, kao i da onima koji su odgovorni za njegovo produbljivanje poručimo da moraju da preuzmu odgovornost za populističke izjave koje ohrabruju rasističko nasilje. Rasizam u značajnoj meri ohrabruju populističke izjave političara koji na antiromskom sentimentu sakupljaju jeftine političke poene.

U tom smislu, iako je javno osudio napade na policiju koja obezbeđuje postavljanje kontejnera, gradonačelnik Beograda poslednja dva meseca ne propušta priliku da javno stigmatizira pripadnike/ce romske nacionalnosti upravo u kontekstu njihovog prava da ostvare pravo na adekvatan smeštaj i budu zaštićeni od prinudnih iseljenja. Podsećamo da je Dragan Đilas u odgovoru gradonačelniku belgijskog grada Larnea, zajedljivo i bahato, ponudio da deportuje beogradske Rome/kinje, stanovnike/ce neformalnih naselja, za ostvarenje čijih prava se pomenuti gradonačelnik založio. Na taj način, Dragan Đilas poslao je nedvosmislenu poruku da Romi/kinje nisu dobrodošli niti ih smatra ravnopravnim građanima Beograda i Srbije. Represivne mere i pozivanje na primenu zakona ne mogu da daju očekivane rezultate ako ih istovremeno prate dvosmislene poruke političara koji demagoškim porukama obezbeđuju naklonost birača.

Istovremeno, ističemo da se rasisitički napadi retko procesuiraju, odnosno da se mržnja kao motiv počinioca retko uzima u obzir, a kazne koje se tom prilikom izriču su uslovne ili ispod zakonskog minimuma. Ovo možemo da ilustrujemo izuzetno zabrinjavajućom činjenicom da su šestorica vinovnika višednevnog rasističkog nasilja u selu Jabuka 2010. godine osuđeni na uslovne kazne.

Ovom prilikom ponavljamo da kontejneri nisu adekvatno rešenje, ne samo zato što ne mogu da obezbede osnovne materijalne uslove za život dostojanstven čoveka, već i zato što segregirana kontejnerska naselja ne doprinose suštinskoj integraciji Roma/kinja i ne promovišu interkulturalnost i suživot različitih etničkih grupa.
Zahtevamo da se počinioci ovog nasilja procesuiraju i da predstavnici vlasti nedvosmisleno osude ovakvo ponašanje. Istovremeno, od onih koji mesecima šire rasističke poruke tražimo da preuzmu odgovornost za posledice svojih izjava.

Koaliciju protiv diskriminacije čine: Centar za unapređivanje pravnih studija, Civil Rights Defenders, Labris – organizacija za lezbejska ljudska prava, Anti-trafiking centar, Mreža odbora za ljudska prava (CHRIS network), Udruženje studenata sa hendikepom, Gayten LGBT, PRAXIS i Regionalni centar za manjine.

Saopštenju se pridružuju i: Inicijativa mladih za ljudska prava – YIHR, Fond za humanitarno pravo – FHP, Komitet pravnika za ljudska prava – YUCOM, Žene u crnom – ŽUC, Centar za prava Romkinja – Niš, Centar za prava manjina.

Oko 50 policajci čuvaju kontejnere u Resniku. Fotografije: Vladan Jeremić, 16.april 2012.